Νατάσα Σίδερη
Η ιδέα να ασχοληθώ με τη μετάφραση προέκυψε γυρίζοντας στην Ελλάδα ύστερα από αρκετά χρόνια απουσίας στο εξωτερικό. Στον παρελθόν είχα σπουδάσει διάφορα αντικείμενα σε διάφορα μέρη (Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΟΠΑ, Συγκριτική Πολιτική στο York, Γαλλική κουλτούρα και Φιλοσοφία στο King’s), είχα κάνει διάφορες δουλειές (από παρασκευάστρια φαλάφελ μέχρι υπότροφος διδασκαλίας στο King’s), ενώ στο τότε παρόν συνδύαζα την καθόλου επικερδή ιδιότητα της συγγραφέως με το μέτρια επικερδές και ευκαιριακό επάγγελμα της διδάσκουσας ελληνικά σε ερωτοχτυπημένους –με τη χώρα ή κάποιο τέκνο αυτής– ξένους. Στην αρχή αναρωτήθηκα κατά πόσο είναι απαραίτητο να εκπαιδευτώ ως μεταφράστρια προκειμένου να μεταφράσω. Την ξένη γλώσσα την ήξερα καλά, εκείνο το φεγγάρι ίσως και καλύτερα από τα ελληνικά. Ύστερα από συζητήσεις με επαγγελματίες μεταφραστές και κάποιες αποτυχημένες τυχοδιωκτικές απόπειρες, έκανα μια αναζήτηση για σχολές μετάφρασης στην Αθήνα. Βρήκα τη meta|φραση τυχαία κι έκλεισα ραντεβού με την Διευθύντρια Σπουδών, Κωνσταντίνα Τριανταφυλλοπούλου. Είχα πάρα πολλές ερωτήσεις, κι εκείνη πάρα πολλή υπομονή κι έτσι βρέθηκα να κάνω το Σύγχρονο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μεταφραστών Μονοετές + στον γλωσσικό συνδυασμό ελληνικά-αγγλικά.
Ολοκλήρωσα το πρόγραμμα τον Ιούλιο και το Νοέμβριο ξεκίνησα να δουλεύω στο ξενόγλωσσο δελτίο του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, όπου και ακόνισα τα δόντια μου στη μετάφραση προς τα αγγλικά. Στη συνέχεια, βγήκα στην αγορά ως freelance μεταφράστρια και σταδιακά άρχισα να αναπτύσσω ένα πελατολόγιο που περιλαμβάνει τόσο μεταφραστικές εταιρείες όσο και ιδιώτες. Τον περασμένο Φεβρουάριο, επέστρεψα στη σχολή για να παρακολουθήσω το σεμινάριο Νομικής μετάφρασης & Ορολογίας, με υποτροφία από την εταιρεία Lexicon. Χρονικά αυτό συνέπεσε με το πρόσκαιρο τέλος του κόσμου που επέφερε το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά το σεμινάριο μεταφέρθηκε στο zoom χωρίς, σχεδόν, να καταλάβουμε τίποτα.
Τι έμαθα στη meta|φραση:
Ότι ο μεταφραστής είναι τόσο καλός όσο οι ερευνητικές του δεξιότητες.
Πώς να αποκτήσω αυτές τις δεξιότητες.
Ότι τα μεταφραστικά εργαλεία είναι απαραίτητα – κι ο δάσκαλος Μπαμπούρης αρκετά έμπειρος ώστε να τα διδάσκει με τρόπο σχεδόν ανώδυνο.
Ποια είναι και πώς κινείται η μεταφραστική αγορά.
Πολλά και διάφορα χρήσιμα φιλολογικά τερτίπια, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ελληνικά.
Ότι ο μεταφραστής/η μεταφράστρια, όπως άλλωστε και ο/η ξυλουργός, ο/η μαραγκός ή ο/η πυρηνικός/η φυσικός, ενδεχομένως θα μπορούσε να τα ανακαλύψει όλα μόνος/η του/της αλλά μπορεί να επωφεληθεί από μια κατάσταση μαθητείας μέσω της οποίας θα αποκτήσει πρόσβαση σε συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία. Ακόμα, δε, περισσότερο αν οι εκπαιδευτές είναι καταρτισμένοι, οργανωμένοι και αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν. Κι ο λόγος που συνιστώ τη σχολή ανεπιφύλακτα είναι γιατί νιώθω πως κάτι τέτοιο ισχύει για όλους όσους με δίδαξαν εκεί.